Linggo, Nobyembre 22, 2015

Ang Aking mga Magulang

Mula sa aking paglaki, ako ay kanilang inalagaan. Sa tuwing ako'y may lihim na galit lagi  kong naiisip na magpakacold. Pero lahat ng ito ay nawawala kung ako'y nalibang kahit saglot lamang. Hindi ko alam kung paano nangyayari iyon. Siguro iniisip ko rin ang mga bagay  kung kailan kinakailangan ko sila. Aaminin ko may lihim akong galit sa kanila araw-araw, hindi nawawala ang ma yon. Pero hindi ko rin mapagkakaila na mahal na mahal ko sila. Sila ang pinakamahalagang tao sa buhay ko. Nalulungkot ako sa mga bata na walang mga magulang dahil hindi nila nararamdaman kung paano magmahal ang mga tunay na magulang.

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento