Kailangan Nating Mag-Ingat sa Pagpapahayag ng Damdamin

Bakit kailangan nating mag-ingat sa pagpapahayg ng damdamin? Siguro nagiingat tayo para sa sarili rin natin. Umiiwas tayo sa mga posibleng maidulot ng hindi pag-iingat.

Sa panahon ngayon, mahirap nang magpahayg ng damdamin kaya kailangan naing magingat. Hindi natin alam kung hindi nila tayo tanggapin sa buhay nila. At dun wala tayong magagawa, sabi nga nila :"Mahirap Turuan ang Puso". Meron mga taong nagpapakamatay dahil hindi sila pinayagan na manligaw. At dahil na rin sa kapabayaan natin na imbis sila ang masaktan ay tayo. Kailangan minsan na tanggapin natin n a hindi tayo ang nararapat para sa kanila.

Ang Aking Naramdaman sa Araw ng NCAE

Kagabi pa ako hindi mapalagay sapagkat NCAE kaninang umaga bagama't wala itong grado ay kaba pa rin ang nararamdaman ko. Nawala lang ang aking kaba nang natapos na ito. Tulad ng aking inaasahan ay mahirap at magulo ang pagsusulit na aking kinuha, talagang kailangan ng sariling pagunawa sa bawat tanong. Lunos akong nahirapan sa ABM o Accountancy and Business Management dahil ang hirap ng mga isosolve at tungkol ito sa pagpapatakbo ng negosyo. Madali na lang naman ang sa Technical Vocational pero nakakalito ang mga ito. Meron rin namang mga tanong na para sa gusto mong kurso para sa kolehiyo.

Pero wag muna nating isipin ito mga kapwa ko mag-aaeal ng ikasiyam na baitang, pagkaabalahan muna natin ang pagaaral sapagkat tatlong taon pa. Unting Aral at Pursigi pa. 

Magpahayag ng Damdamin

Bilang isang magaaral, ay mahirap magpahayag ng damdamin lalo na sa aming mga lalaki. Natatakot kaming masaktan kung hindi kami pinayagan manligaw sa kanila. Nakakababa ng pride diba.. Ang iba naman ay Torpe dahil nahihiyang lumapit sa mga gusto nila. Bagama't magkakaiba tayo ay marami tayong paraan ng pagpapahayag ng ating mga damdamin.

Kaming mga lalaki, minsan nagpapahayag kami ng damdamin batay sa kilos namin. Halimbawa, kung hindi kami namamansin ibig naming sabihin na nagseselos at nagtatampo kami. Pangalawa, sa ekspresyon ng aming mga mukha, kahit makita mo lang ang mukha ay masasabi mo na ang damdamin. Pero meron mga taong kahit nasasaktan na ay pilit paring ngumingiti para lang maipakita na hindi sila nasasaktan. Pangatlo pasalita, ang pagamin mo sa nararamdaman mo ang isang halimbawa nito. Ito yung mga taong handang masaktan kahit bastedin sila ng mga nililigawan nila. Handa silang harapin ito. 

Bagama't marami pang ibang paraan ng pagpapahayag ng damdamin ay wag nating iaalis sa isip natin na kailangang inuuna natin ang pagaaral bago pa man ang pagmamahal sa ibang tao.

Ang Aking Inaasahan sa Ikalawang Markahan

Sa Markahan ito, inaasahan ko na magiging madali para sa akin ang mga aralin lalo na sa mga kwentong aming tatalakayin . Hindi naman sa hindi marunong pero hindo ko minsan naiintindihan ang mga kwento at nauuwi sa pangongopya. Sana'y mapalabas ko ang aking mga kasanayan sa mga paguunawa ng mga kwento at komprehensyon dito. Lalo na't sa markahang ito ay sa silangang asya na at kakaiba ang kanilang kultura't pamumuhay pati na rin ang anyo ng panitikan..

Mga Karanasan sa Unang Markahan

 

Hirap, Stress, at pagod, yan ang aking mga naranasan sa Unang Markahan. Hindi maiiwasan ang paghahabol sa tamang araw ng pasahan. Bagama't mahirap ay kailangan matapos para sa pasadong grade na aking inaasam. Sa Unang Markahan, labis akong nahirapan sa mga pangugnay na gagamition sa mga pangungusap at nadalian naman ako sa mga Konotasyon at Denotasyon. Simula sa araw na iyon ay sinikap ko nang magaral ng mabuti sa asignaturang Filipino..

Sabado't Linggo II

Sabado ng Umaga, Hindi mapaliwanag na tuwa at pagkasabik ang aking naramdaman sapagkat ang araw na iyon ang aming LDP ( Leadership Development Prpgram) na kung saan sasanayin ang aming pagiging lider. Sa school ang aming kitaan sapagkat sasakay kami sa mga dumptrack na magsisilbing sasakyan namin papunta sa Mayamot National High School. Masaya ang aming pakikisama sa aming mga training . Una naming ginawang activity ay ang Bahay,Bata, Bagyo. Sumunod ang Red Cross Youth Gulli, na isang matagal na laro sa Red Cross. Kami'y pinakain ng lunch at para makapagpahinga na rin... 

Kinahapunan ay nagtalakay tungkol sa kasaysayan ng Red cross at kinabukasan ay kami'y kukuha ng pagsusulit. Natapos ang araw ng masaya at pagkasabik para sa Linggong sasapit.

Kinabukasa'y ang unang ginawa ay ang pagsusulit tungkol sa hindi lamang sa kasaysayan ng red cross kundi pati na rin ang sa mga natalakay... Pagkatapos naming kumain ay pinaakyat ulit kami sa mga silid aralan at nagtalakay ulit tungkol sa mga iba pang salita na nakaugnay sa LEADERSHIP.. Kinahapuna'y  kami'y nagactivity at halos tuwang tuwa ako sa mga pinaggagawa namin lalo na sa paggulong sa putik.. Kahit na hindi ang aming grupo ang panalo kami parin ay masaya sa mga nangyari.. Binigay na namin ang aming mga diary at umuwi ng madumi dahil walang tubig doon. Salamat sa mga nagturo na sila Kuya Dan, Ate Mae Anne at pati na rin ang mga guro ng iba't ibang paaralan.

Sabado't Linggo

Kay Saya Tuwing Linggo

Umaga ng Sabado, Ako'y nilalamig. Bumagon ako at naligo pagkatapos. Kumain ako pumunta sa baba para manood ng TV sa sala. Tinanong ko ang sarili ko ng mga oras na ito, "Ano kayang pwedeng gawin ngayon?, nakakabored naman". Umalis ako at pumunta sa mga Auntie ko sa Mandaluyong, laking gulat nila ng makita nila ako dun. Nagpalipas ako ng gabi doon at masaya dahil marami na akong pwedeng gawin dito. Bukas ko nalang sisimulan.

Linggo ng umaga at naligo na ako, tuwang tuwa ako, gusto ko nang gumala kasama ang mga pinsan ko. Pumunta kami ng megamall at nilibre nila ako. Hahaha, ubos mga pera nila, sila naman kasi nagsabi na ililibre nila ako. Tapos sila magsisi sa huli. Eto na yata ang pinaka magandang sabo't linggo ko.

Ang Paboritong Kanta

Ang Huling Kanta

Ang Huling kanta na aking napakinggan ay " MEMORY OF THE WIND" ni Naul. Labis akong nagandahan sa kantang ito nung narinig ko ito kaya pinapatugtog ko ito lagi. Maganda ang ritmo,liriko at ang tono. Kahit na marami pang kanta ang dumating, tatatak na ito sa puso't isip ko.

Baram bureowa nae mam heundeulmyeon
Jinagan sewore
Du nuneul gamabonda

Nareul seuchineun goyohan tteollim
Geu jageun sorie
Nan gwireul giullyeo bonda

Nae ane sumswineun
Keobeorin sarmui jogakdeuri
Nal budichyeo jinal ttae
Geu goseul baraborira

Uriui mideum uriui sarang
Geu yeongwonhan yaksokdeureul
Na chueokhandamyeon himchage georeurira

Uriui mannam uriui ibyeol
Geu baraejin gieoge
Na saranghaetdamyeon misoreul ttuiurira

Nae ane inneun
Mojaran sarmui gieokdeuri
Nal budichyeo jinal ttae
Geu goseul baraborira

Uriui mideum uriui sarang
Geu yeongwonhan yaksokdeureul
Na chueokhandamyeon himchage georeurira

Uriui mannam uriui ibyeol
Geu baraejin gieoge
Na saranghaetdamyeon misoreul ttuiurira

Ang Aking Totoong Kaibigan

Ang Aking Totoong Kaibigan

Kaibigan? Isang taong mapagkakatiwalan at mapagsasabihan ko ng mga problema na sabay namin sosulusyunan. Hinding hindi ko iiwan at kasama mo kahit saan. Ganyan ang isang tunay na kaibigan. Ang pagkakaroon ng kaibigan ay higit na kailangan ng tao . Ngunit sa lahat ng ito, meron tayong katangian na hinahanap na uri ng kaibigan. Ang gusto kong kaibigan ay simple lamang: Masipag, malinis, responsable sa lahat ng gawain, kayang harapin ang mga problema at higit sa lahat ay kaya akong damayan sa lahat ng problemang meron ako.

Marahil iba-iba tayo ng mga katangian na gusto sa kaibigan ay pare-pareho naman tayong may tapat na kaibigan na nandyan para sa atin.