Hindi maaalis sa aking isipan ang aking mga pinagdaanan noong ako'y nasa ikawalong pangkat pa lamang. Ang aming guro noon ay si Ginoong Timbal. Bawat umaga ako'y naghihintay ng sigaw na galing sa sermon ng aming guro . Bawat pagkakamali namin, ng aking mga kaklase, ay kanyang itinatama. Tinuturuan niya kami kung paano maging tunay na estudyante.
Noong unang araw namin sa aming guro ay natatakot pa kami . Hindi kami sanay na laging napupuna. Ang dating seksyon na tahimik at walang pake sa mga kaganapan sa paaralan ay napaka-aktibo na at halos lahat ay sinasalihan.Ito ay lahat galing sa kanya, sa aming guro na hinding hindi namin makakalimutan kailanman.
Ang gurong nagturo sa amin na ang buhay ay hindi pwedeng nakatunganga lamang, dapat ay pinaghihirapan ara matamo ang iyong ninanais.Maging ngayon nasa ikasiyam na pangkat na kami ay lagi namin siyang sinosorpresa katulad noong kanyang kaarawan. Hinding hindi mapagkakaila na ang aming guro ay magaling, matalino at higit sa lahat magaling rumespeto.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento